نقد سید حسن آقامیری (قسمت پنجم)
- سه شنبه, ۹ تیر ۱۳۹۴، ۰۹:۳۸ ب.ظ
- ۲ نظر
قیاس غلط دنیا با آخرت:
ایشان در رد عذاب های آنچنانی برای گنهکاران می گوید:"اگر ابن ملجم در دنیا از علی(ع) آب بخواهد ،آیا او را ناامید می کند؟در آخرت هم همینگونه است."
جواب در ادامه مطلب
جواب نقضی:ابراهیم خلیل، به عنوان جد پیامبر و علی-علیهم صلوات الله- در دعای خود,نعمت های دنیا را هم بر کفار روا ندانست:
-وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ قالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلیلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ.
و (به یاد آورید) هنگامى را که ابراهیم عرض کرد: «پروردگارا! این سرزمین را شهر امنى قرار ده! و اهل آن را -آنها که به خدا و روز بازپسین، ایمان آوردهاند- از ثمرات (گوناگون)، روزى ده! پس الله(گفت:) «ما دعاى تو را اجابت کردیم؛ و مؤمنان را از انواع برکات، بهرهمند ساختیم؛ (اما به آنها که کافر شدند، بهره کمى خواهیم داد؛ سپس آنها را به عذاب آتش مىکشانیم؛ و چه بد سرانجامى دارند» (بقره ،126). حتی از عموی خود تبری جست:"وَ مَا کَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ إِلاَّ عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَأَوَّاهٌ حَلِیمٌ" :"و طلب آمرزش ابراهیم براى پدرش جز براى وعدهاى که به او داده بود ، نبود . و [ لى ] هنگامى که براى او روشن شد که وى دشمن خداست ، از او بیزارى جست . راستى ، ابراهیم ، دلسوزى بردبار بود .(توبه,114)
جواب حلی: قیاس دنیا با آخرت غلط است. چرا که
الف- دنیا،دار عمل است و آخرت دار حساب:" وَ إِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ.( نهج البلاغه,خ 41)
ب-دنیا برای همه و آخرت برای متقین است:"وَ لَوْ لا أَنْ یَکُونَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا لِمَنْ یَکْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَیْها یَظْهَرُونَ. وَ لِبُیُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَیْها یَتَّکِؤُنَ. وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ کُلُّ ذلِکَ لَمَّا مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقِینَ.
اگر (تمکن کفار از مواهب مادى) سبب نمىشد که همه مردم امت واحد (گمراهى) شوند، ما براى کسانى که به (خداوند) رحمان کافر مىشدند خانههایى قرار مىدادیم با سقفهایى از نقره و نردبانهایى که از آن بالا روند.و براى خانههایشان درها و تختهایى (زیبا و نقرهاى) قرار مىدادیم که بر آن تکیه کنند و انواع زیورها؛ ولى تمام اینها بهره زندگى دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است! (زخرف ، 33-35)
ج- در آخرت,ترحم به جهنمیان,به فرمان الهی ممنوع و حرام است:"وَ نادى أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفیضُوا عَلَیْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْکافِرینَ".و دوزخیان بهشتیان را آواز مىدهند که از آن آب یا از آنچه خدا روزى شما کرده بر ما فرو ریزید مىگویند خدا آنها را بر کافران حرام کرده است. ( أعراف ، 50)
د-مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فیها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبینَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَ لَهُمْ فیها مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ کَمَنْ هُوَ خالِدٌ فِی النَّارِ وَ سُقُوا ماءً حَمیماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ. (محمد ، 15)
توصیف بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایى از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایى از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایى از شراب (طهور) که مایه لذت نوشندگان است، و نهرهایى از عسل مصفاست، و براى آنها در آن از همه انواع میوهها وجود دارد؛ و (از همه بالاتر) آمرزشى است از سوى پروردگارشان! آیا اینها همانند کسانى هستند که همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده مىشوند که اندرونشان را آ هم متلاشى مىکند؟!
ه- وَ أَمَّا الَّذینَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النَّارُ کُلَّما أَرادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْها أُعیدُوا فیها وَ قیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النَّارِ الَّذی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ.( سجدة ، 20 )
اما کسانى که فاسق شدند (و از اطاعت خدا سرباز زدند)، جایگاه همیشگى آنها آتش است؛ هر زمان بخواهند از آن خارج شوند، آنها را به آن بازمىگردانند و به آنان گفته د: «بچشید عذاب آتشى را که انکار مىکردید!»
ر-در قرآن مجید,در هفت مورد،سخن از عدم تخفیف به جهنمیان، و 15 مرتبه خلود در جهنم به میان آمده است.
ز- حق مسخره کردن کفار و مشرکان,در مواردی داده شده است:" وَ یَصْنَعُ الْفُلْکَ وَ کُلَّما مَرَّ عَلَیْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْکُمْ کَما تَسْخَرُونَ."او مشغول ساختن کشتى بود، و هر زمان گروهى از اشراف قومش بر او مىگذشتند، او را مسخره مىکردند؛ (ولى نوح) گفت: «اگر ما را مسخره مىکنید، ما نیز شما را همینگونه مسخره خواهیم کرد! (هود ، 38 )
-نظام عالم بر اساس دلبخواه شما نیست:" لَیْسَ بِأَمانِیِّکُمْ وَ لا أَمانِیِّ أَهْلِ الْکِتابِ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً یُجْزَ بِهِ وَ لا یَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیراً .پاداش و کیفر) به دلخواه شما و به دلخواه اهل کتاب نیست هر کس بدى کند در برابر آن کیفر مىبیند و جز خدا براى خود یار و مددکارى نمىیابد. .(نساء ، 123 ).
توضیح این است که خداوند دارای رحمت است و معنای رحمت,برآوردن نیازهای موجودات است و بر همین اساس خداوند متعال,اهل بهشت را با رحمت رحیمیه به بهشت[...یهدیهم ربهم بایمانهم...(یونس/۹)]و گنهکاران را با رحمت رحمانیه به جهنم هدایت می فرماید.[...یهدیه الی عذاب السعیر.(حج/۴)].(تفسیر المیزان.ج۱,تفسیر سوره حمد)
دکتر مهرداد ویس کرمی
برای دریافت متن و صوت و فیلم کامل «نقد قرآنی سخنان سید حسن آقامیری»